Często bywa tak, że jak rozmawiam z Uczniami na FB, to zadają mi pytanie „Co pani robi?”. Odpowiadam i zadaje Im to samo pytanie. Najczęstszą odpowiedzią jaką słyszę jest „leżę” 😀 Dlatego nierzadko odpisuję wtedy, że skoro już leży, to łatwo z tej pozycji przejść do robienia brzuszków. Rzucam hasło – „robimy wspólnie 30 brzuszków TERAZ?” Zazwyczaj odpowiedź jest pozytywna. I nie mam pewności, czy Uczeń faktycznie to robi, ale ja naprawdę wstaję od monitora i ćwiczę. I wierzę, że ten Dzieciaczek również.
Aż dziś…
Dziś po raz pierwszy, Uczeń sam z siebie wyszedł z taką propozycją. Wyglądało to tak:
W ogóle to, z jakimi inicjatywami wychodzą moi (byli) Uczniowie mnie przeraża, ale nie mniej zachwyca. Bo, gdy Dzieciaczki same dopominają się o to, by Im jakoś zorganizować czas aktywnie, to… umieram ze szczęścia 😀
I może jestem najnaiwniejszą osobą na świecie, ale… nigdy nie przestanę wierzyć w drugiego Człowieka…